We zijn met z’n vieren en wandelen twee aan twee. Ik ben vandaag leider en besluit in het Cronesteyn-park te gaan wandelen, want het is vroeg en nog mistig.

We lopen naar het eerste bruggetje en dan rechtsaf, daar is een nieuw watertje gegraven waardoor je meditatief uit kunt kijken op een prachtig stukje waterland. Er staat een bank en daar zit een jonge visser op. Er wordt daar graag gevist door jonge mensen, meestal in groepjes.

We lopen door naar de tuin van de smit en zien daar de rammen vechten om de ooien en rondspringen; het begin van de lente. Verder langs het pad zit een nijlgans achter een soortgenootje aan. Daar moeten we met elkaar om lachen.

Langs het kanaal lopen we richting huis, de mist is opgelost, het is mooi weer en we hebben van wandelpartner gewisseld.

Voor ‘coffee to go’ is het te koud, koffie drinken we voorlopig nog thuis.

 

Henriëtte