We liepen op maandagochtend met zeven wandelaars bij ons buurtcentrum “de Amazone” weg. Deze keer ging de wandeling over de Calatravabrug naar de afgelegen woonwijk ‘President’.

Onderweg kwamen we langs een watertje waar een tafeleend zwom. Hij valt op door zijn grijze lijf en bruine kop. Zijn naam ontleent hij aan zijn veel betere smaak als van zijn soortgenoten, als hij gebraden of gebakken op tafel staat. Deze eend werd daarom vroeger vaak de eendenkooi in gedreven.

Verder wandelend over het schelpenpad rondom de wijk vonden we een flinke kokkel. Gefascineerd vroegen wij ons af of zo’n beestje, dat heel zijn leven in zo’n rare kronkel leeft, niet veel last van zijn rug zou hebben. En of er onder de kokkels niet veel fysiotherapeuten zouden zijn? (grapje onderling.

Op de terugweg leek het wel lente. Ook van de lange rij narcissen die al rijkelijk bloeien, is een foto gemaakt.

Kortom, het was weer een leerzame ochtend en de wandeling was gezellig. Op de terugweg hebben we Pieter opgehaald, die het laatste stuk heeft meelopen. Vandaag even een stukje minder voor hem. In de Amazone wachtte ons een verrassing! Eindelijk mogen we dan weer!