Het was alles bij elkaar mooi wandelweer. Het was opgehouden met de miezerbuien en de temperatuur om te wandelen was aangenaam.

In totaal waren er twaalf deelnemers om weer eens te genieten van een wandeling in het Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Vanwege de coronabepalingen werd de groep opgesplitst in drie groepen van vier. Die ieder hun eigen weg bleken te gaan.

Mijn groepje wandelde langs het Wed naar de Konijnenberg. Tot onze verrassing waren er genoeg zwemmers die blijk gaven dat zij van het koude water geen last hadden. Enkele zwemmers hadden nog een flinke afstand afgelegd. Voor de Konijnenberg, maar vooral daarna, zagen we veel gele bloemen bloeien waaronder de teunisbloem. De afgeplagde duinen leken weer flink begroeid te worden met nu nog laag groeiende planten. Even van het pad af groeiden opvallend veel grote parasolzwammen. Aantrekkelijk genoeg om er wat foto’s van te maken. Dat vond de langsrijdende boswachter helemaal niet zo’n goed idee. Niet van het pad af, was zijn devies. Natuurlijk had hij gelijk. Hier en daar groeiden nog wat andere paddenstoelen die de wandeling de moeite waard maakten.