Beste wandelmaatjes,
Hierbij eén van de eerste wandelverslagjes van dit jaar. Het is alweer 2018. Hopelijk gaan we weer een gezellig wandeljaar beleven.
Zoals altijd stonden we weer klaar om met ongeveer 31 personen om op pad te gaan. Marsya en ik hadden de leiding. Marsya liep voor en ik achter.
Voor het natuurmoment vertelde Marsya voorafgaand aan de wandeling iets over het sneeuwklokje waartoe ze er eén uit haar eigen tuin in een potje met aarde had gedaan, zodat we het goed konden zien. Iedereen luisterde aandachtig en vond het leuk om er het een en ander over te horen. Haar hele verhaal staat trouwens achter dit verslagje.
Hierna gingen we aan de wandel. Brug over die een beetje glad was, hek door en langs de Ringvaart gelopen. Op de driesprong heeft de voorste groep even gewacht op de achterblijvers. Dat waren de hondenbaasjes en ik (ik liep tenslotte achteraan). Maar de groep liep al snel weer door, wat op zich niet erg is, want ze willen het tempo erin houden. Marsya vond het wel een beetje vervelend voor mij, maar dat hoeft niet, want ik heb er wel begrip voor.
Vervolgens zijn we de Poelpolder doorgewandeld en hebben we al enkele voorbodes van de lente gehoord en gezien: vogeltjes die vrolijk aan het zingen waren, wilgenkatjes die aan het ontluiken waren, een reiger die strak in het water stond te turen. Het was windstil en we hadden een weids uitzicht over de weilanden.
Uiteindelijk zijn we langs de Meerwijkplas terug gewandeld naar ons koffieadres waar iedereen weer een heerlijk kopje koffie, thee of iets anders gebruikte. Daarna is ieder weer z’n eigen gang gegaan.
Tot volgende keer,
Leonie
Het sneeuwklokje
Sneeuwklokjes zijn een van de eerste bloeiers in het jaar. De Latijnse naam is Galanthus nivalis. Dat komt van de Griekse woorden ‘gala’ dat ‘melk’ betekent en ‘anthos’ dat ‘bloem’ betekent. Nivalis betekent ‘bij sneeuw bloeiend’.
De bloei van de sneeuwklok – die familie is van de narcis – is vroeg in het jaar. Dat komt omdat het een bolplantje is. In de bol zit het voedsel en de groeikracht als voorraad uit het vorige jaar. Zodra het wat warmer en lichter wordt, kan de sneeuwklok als eerste snel weer bloeien.
De witte kleur van de bloemblaadjes is overigens niet echt wit. Als je het blaadje fijnknijpt wordt de kleur glashelder. Dat komt omdat er luchtbelletjes tussen de bloembladcellen zitten. Door de luchtbelletjes tussen de bloembladcellen wordt het licht verstrooid (d.w.z. naar alle kanten gekaatst) zodat wij een witte kleur zien. Knijp je de lucht eruit dan wordt het bloemblad kleurloos.
Het sneeuwklokje komt oorspronkelijk uit zuidwest Azië en zuidoost en midden Europa, maar ook op plaatsen waar meer kalk in de grond zit kunnen ze overleven. In Nederland is het na het jaar 1800 ingevoerd als siergewas en op de rijkere boerderijen van steen (daarom behoort het ook tot de zogenaamde stinsenplanten). In onze streek vermeerderen sneeuwklokjes zich voornamelijk ongeslachtelijk via de bolvermeerdering. In warmere streken waar vroeg in het voorjaar meer bijen, hommels en insecten zijn, vindt meer (kruis)bestuiving plaats en planten ze zich via de zaden voort. De zaden worden ook wel door mieren verspreid, omdat aan het zaad een zogenaamd mierenbroodje zit (een zoet substantietje).
Marsya
Recente reacties