In rustig zacht winterweer gingen we met zijn twaalven op pad. We liepen deels weer een nieuwe route, waarbij we bij een aantal door storm gevelde bomen Piet vertelde daarbij over het belang van dood hout voor andere organismen in de natuur. Bij het Wed stonden we even stil bij de natuurlijke ritmiek van het duinwater, laag in het najaar, dus nu, en hoog in het voorjaar. Daar zit gemiddeld zo’n driekwart meter tussen. wat we mooi kunnen zien als onze route langs het Wed in het voorjaar onder water dreigt te verdwijnen. Verder sporen in het zand van damherten, konijnen en vossen.
groet, Piet
Recente reacties